เมื่ออาทิตย์ก่อนแม่ของซาดาโอะส่งของมาให้ที่บ้าน 1 ลังใหญ่ ข้างในเต็มไปด้วยอาหารแห้ง ข้าวสาร ผักสดและผลไม้ พ่อแม่ของซาดาโอะอายุเยอะแล้วทั้งคู่ แต่ยังคล่องแคล่วกระฉับกระเฉงสไตล์คนแก่ญี่ปุ่น พ่อยังทำงานเป็นที่ปรึกษา ส่วนแม่ก็ยังทำงานอาสาสมัคร ทั้งสองคนมีงานอดิเรกคือปลูกผัก ทำสวน เช่าที่แปลงเล็ก ๆ ขนาดจอดรถได้ 2 คน ไว้ปลูกผัก ทำไร่ข้าวโพดบ้าง สลับสับเปลี่ยนไปตามฤดูกาล ผักที่เก็บได้ส่วนมากก็จะกินเอง ถ้ามีเหลือก็จะส่งมาให้ซาดาโอะที่โตเกียว หรือไม่ก็แจกเพื่อนบ้านไป เพราะฉะนั้นทุกเดือนต๊ะจะได้รับเสบียงจากเซนไดอย่างน้อยที่สุด 1 กล่อง

รอบนี้ของในลังกว่าครึ่งเป็นมันเทศลูกอวบ อัดแน่นมาในถุงกระดาษ เยอะมากจนไม่กล้าเอาไปชั่งนํ้าหนัก แต่ข้อดีของมันเทศก็คือเป็นผัก (รึเปล่า) ที่ไม่ต้องเก็บในตู้เย็น ก็กอง ๆ ไว้ในครัว ค่อย ๆ ทยอยกิน ทยอยทำ ไม่วุ่นวายรืองการจัดเก็บ  

จริง ๆ แล้วพิมพ์ที่เห็นเป็นพิมพ์สำหรับทำวากาชิ แต่มีคนเอาไปดัดแปลงทำทาร์ตสับปะรดไต้หวัน และบูมมาก ฮิตมาก ๆ จะด้วยความน่ารักหรือรสชาติ หรือทั้งสองอย่างต๊ะก็ไม่รู้เพราะไม่เคยลองกิน ฮิตขนาดที่ว่ามีคนซื้อพิมพ์เอาไปทำตามกันเยอะมาก ๆ ต๊ะก็เลยซื้อมากับเค้าเซ็ตนึง ลองใช้ดูค่ะ พิมพ์ตัวนี้ใช้ไม่ยากและไม่ง่าย เอาขนมออกจากพิมพ์ไม่ได้ยากเท่าที่คิด แต่ถ้าเทียบกับพิมพ์ 2 มิติแล้ว ถือว่าใช้เวลา ถ้าทำขายเยอะ ๆ นี่งานหนักอยู่เหมือนกันนะคะ สำหรับมันหวานอบถ้าใครอยากลองเอามาใช้กับพิมพ์ อาจจะต้องกวนให้แห้งหน่อย หรือโรยแป้งบนพิมพ์นิด ๆ เพื่อให้ผิวขนมเรียบสวย ต๊ะเองก็ทำแบบโฮมเมดง่าย ๆ ไม่ได้เน้นความสวยงามอะไร ถ้าจะเอาไปทำขายต้องลองเรียนรู้และฝึกใช้ก่อน ถ้าใครชอบและมีเวลาก็ลองซื้อหามาใช้นะคะ สนุกดีเหมือนกัน

เอาล่ะค่ะ ตามมาดูสูตรมันหวานญี่ปุ่นอบ (ฺBaked Sweet Potato) ที่ต๊ะทำกินกับซาดาโอะ และโคชิดีกว่า อร่อยน้า

ส่วนผสม

มันเทศ 300 กรัม

นํ้าตาล 40 กรัม

วิปปิ้งครีม 40 มล.

เนย 40 กรัม

ไข่แดง 1 ฟอง

วิธีทำ

1. ต้มหรือนึ่งมันเทศจนสุก บดให้ละเอียด จะใช้ food processor หรือกระชอนช่วยก็ได้นะคะ

2. เสร็จแล้วเอามันเทศใส่ในหม้อหรือกระทะเทฟลอน ใส่นํ้าตาล วิปปิ้งครีม และเนยลงไป

3. ผสมให้เข้ากัน กวนไปจนเนื้อแห้งดี