วันนี้ต๊ะเสิร์ฟสโคนกับแยมสองสูตรนะคะ คือแยมมะเดื่อ และแยมซากุระ มะเดือกับซากุระต๊ะมองว่ามีอะไรที่คล้าย ๆ ทุเรียนนะคะ คนที่ชอบก็ชอบมาก หอมอร่อย เห็นแล้วต้องกินให้ได้ ส่วนคนที่ไม่ชอบก็ไม่มองไม่แตะเลย บางคนก็บอกว่าเหม็นเวียนหัว 

แต่ต๊ะถือว่าตัวเองเป็นคนกลาง ๆ ได้เป็นบางอย่าง อย่างซากุระ ก็จะมีบะหมี่ซากุระที่กินทุกปี อร่อย เส้นเหนียวนุ่ม มีรสเปรี้ยวของใบซากุระน้อยมากจนแทบไม่รู้สึก กลิ่นหอมอ่อน ๆ ชอบมากค่ะ แต่เครื่องดื่มที่ผสมซากุระยังไม่เจอที่ชอบเลย ล่าสุดลองซากุระลาเต้เจ้านึง รสมันเปรี้ยว หวานจัด คล้าย ๆ กับยานํ้าเชื่อมที่กินตอนเด็ก ๆ เวลาไม่สบาย ก็ไม่ไหวขอผ่าน แต่ไม่มีเข็ดนะคะลองเรื่อย ๆ เผื่อจะเจอที่ถูกใจ

แยมซากุระกระปุกนี้มาจากร้านขายชาแถวบ้านต๊ะเอง เนื้อแยมซากุระค่อนข้างเบาถ้าเทียบกับแยมทั่วไป รสชาติเปรี้ยวอมหวาน คล้ายแยมเชอร์รี่ เนื้อใสมาก ๆ กลิ่นหอมซากุระแบบจัดเต็ม เห็นขวดเล็ก ๆ แบบนี้ก็เถอะนะคะ

ส่วนแยมมะเดื่อมาจากเมืองวาตาริ จังหวัดมิยากิค่ะ เป็นสินค้าที่ทางร้านจะส่งมาทุกปี คือเป็นบริการที่แม่ของซาดาโอะสมัครสมาชิกไว้ ทางร้านจะส่งของมาที่บ้านปีละ 4 ครั้ง ใส่ลังกระดาษขนาดกลาง ๆ ด้านในจะมีไวน์ผลไม้ แยม ไข่ปลาแซลมอน (มีบริการส่งแบบเย็น) ขนมปัง ขนมเค้ก มิโซะ สลับสับเปลี่ยนกันไปในแต่ละปี แน่นอนว่าก็มีทั้งของที่ต๊ะชอบและไม่ชอบผสมกันแต่ต๊ะก็ชอบบริการนี้เพราะได้อุดหนุนชาวบ้าน ถ้าใครพอจะจำได้ในปี 2011 เมืองวาตาริเป็นเมืองที่โดนสินามิหนักที่สุดที่นึง หลายปีผ่านไปถนนหนทาง รางรถไฟก็ยังซ่อมแซมกันไม่เสร็จ ฟาร์มสตรอวร์เบอร์รี่ สวนผลไม้ก็พึ่งฟื้นฟู ได้อุดหนุนสินค้าชาวบ้านบ้างก็รู้สึกดีต่อใจค่ะ (แต่จริง ๆ แม่ของซาดาโอะเป็นคนจ่ายเงินนะคะ) 

ลองทำกันดูนะคะ