เพิ่งกลับมาจากโคฟุได้ไม่นานต๊ะ ซาดาโอะ และโคชิ ก็มาเที่ยวภูเขากันอีกแล้ว ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ญี่ปุ่นเนี่ยต๊ะปีนภูเขามาแล้วไม่รู้กี่ลูก ทั้งๆ ที่ตอนอยู่เมืองไทยต๊ะไม่เคยพิชิตภูเขาเลยแม้แต่ลูกเดียว (ถ้าไม่นับตอนไปทัศนศึกษาที่เขาเขียวตอน ป.4) ขอสารภาพว่าต๊ะไม่ค่อยชอบความลำบากน่ะ จะให้เดินขึ้นเขา 4-5 ชั่วโมง แบกเป้ใหญ่ๆ หนักๆ กางเต้นท์ กินปลากระป๋อง ถ้ามาแนวนี้ต๊ะก็ขอผ่านตลอดเพราะเป็นคนแรงน้อย รอดูรูปจากเพื่อนเป็นพอ 

ย้ายมาอยู่โตเกียวกลับเที่ยวภูเขาเป็นว่าเล่นไม่ใช่เพราะร่างกายฟิตขึ้น หรือเปลี่ยนทัศนคติในการใช้ชีวิตหรอกค่ะ ต๊ะอาศัยนั่งเคเบิลคาร์เอาน่ะ ประหยัดทั้งแรง ทั้งเวลา พูดถึงมีเคเบิลคาร์ก็สะดวกดีนะคะ ช่วยเปิดโอกาสให้คนแก่ คนพิการ ลูกเล็กเด็กแดง ได้เที่ยวภูเขาสวยๆ กันบ้าง ถึงคนจะมาเที่ยวเยอะ แต่ถ้าเที่ยวอย่างมีจิตสำนึก สถานที่ท่องเที่ยวก็ไม่เห็นจะทรุดโทรมอะไร 

เอาล่ะค่ะมาพูดถึงสถานที่ท่องเทียววันนีดีกว่า Tanzawa-Oyama Quasi-National Park เป็นอุทยานแห่งชาติที่ตั้งอยู่ในเมือง Isehara (อิเซฮาระ) จังหวัดคานากาว่่า วันนี้ออกเดินทางจากสถานี shinjuku ด้วยรถไฟด่วนใช้เวลาเดินทาง 60 นาที ลงที่สถานีอิเซฮาระ แล้วนั่งรถเมล์ต่ออีกครึ่งชั่วโมง แล้วปิดท้ายด้วยเคเบิลคาร์ค่ะ 

มาถึงแล้วค่ะ ก่อนขึ้นไปสำรวจด้านบน แวะกินข้าวกันก่อนนะคะ อาหารขึ้นชื่อแถวนี้คือเต้าหู้ค่ะ ว่ากันว่านํ้าที่ภูเขา Oyama นั้นทั้งสะอาด และมีรสหวาน เอามาทำเต้าหู้แล้วอร่อยไม่มีที่ไหนสู้ แถวนี้จึงเต็มไปด้วยร้านขายเต้าหู้เรียงรายไปตลอดสองข้างทาง เราขอเลือกร้านที่บรรยากาศดีที่สุดแล้วกัน 

เป็นร้านเล็กๆ ซ่อนตัวอยู่ในภูเขา ในร้านมีนํ้าตกเล็กๆ กับปลาคาร์ฟฝูงใหญ่ โคชิชอบมาก 

มาดูหน้าตาอาหารดีกว่าค่ะ ต๊ะสั่งข้าวหน้าไก่โอยาโกะด้ง ซาดาโอะสั่งโซบะร้อนใส่ผักภูเขา และชุดเต้าหู้ เป็นเต้าหู้บดผสมงาราดด้วยซอสเปรี้ยว เต้าหู้อ่อนราดนากาอิโมะขูด และเต้าหู้ทอดกรอบ เต้าหู้นั้นอร่อยสมคำรํ่าลือ แต่โซบะนั้นนิ่มไปหน่อย ข้าวหน้าไก่นั้นไข่ที่ราดมาแข็ง ไม่หยาดเยิ้มเท่าไหร่

 ไปต่อกันดีกว่าค่ะ ก่อนถึงสถานีเคเบิลคาร์มีร้านค้าขายของฝากตลอดข้างทาง อดใจไว้อย่าเพิ่งช้อปตอนนี้นะคะ 

มาถึงข้างบนแล้ว ดูสิคะใบไม้แถวนี้เริ่มเปลี่ยนสีแล้วค่ะ (ตอนที่ไปนี้ต้นเดือนตุลานะคะ)

ที่ใกล้กับสถานีเคเบิลคาร์ มีศาลเจ้า Oyama Afuri เป็นศาลเจ้าชื่่อดัง เทพเจ้าประจำศาลคือเทพแห่งสายฝนและนํ้า 

ภายในศาลมีอุโมงค์เล็กๆ เดินเข้าไปสำรวจกันดีกว่าค่ะ ข้างในมีรูปปั้นเทวรูปเรียงราย และมีนํ้ารสดี และสะอาดจากภูเขาไว้บริการผู้มาเยี่ยมชมศาลค่ะ ต๊ะชิมแล้วรสหวานนิดๆ เหมือนนํ้าดื่มตราสิงห์ อร่อยแฮะ  

จากศาลเจ้าตรงนี้ย้งเดินขึ้นไปสำรวจต่อได้อีกค่ะ แต่ตอนนี้มีแค่ 2 ขา แล้วนะคะ ไปได้ไกลแค่ไหนขึ้นอยู่กับความฟิตแล้วค่ะ ก่อนขึ้นไปข้างบนกินดังโกะเล่นๆ สักไม้ก่อนไหมคะ 

ทางเดินขึ้นเขาต่อจากนี้เป็นทางเดินเปลือยๆ ไม่มีรั้ว ไม่มีราวให้จับ ถึงจะทำทางเดินให้อย่างดีไม่มีหลง แต่ข้างทางยังไงก็เป็นหุบเหวลึก ต๊ะขอบอกว่าเหมาะกับคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำนะคะ 

ปิดท้ายกันด้วยของกินของฝากเหมือนเคยนะคะ ของฝากที่โดดเด่นมีสองอย่างคือ เต้าหู้และลูกข่างค่ะ  

แล้วมาเที่ยวกันนะคะ