อาหารหลาย ๆ อย่างใน blog นี้ ต๊ะไม่ได้มีเจตนาที่จะทำให้เพี้ยนไปจากต้นฉบับ หรือกลายเป็นอาหารฟิวชั่นไปหรอกนะคะ แต่ทว่าเครื่องปรุง ส่วนผสม วัตถุดิบที่ใช้ทำอาหารและขนมไทยหลาย ๆ อย่างเป็นของหายากในญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นแป้งทำขนมอย่างแป้งถั่วเขียว แป้งท้าวยายม่อม ผักสด เครื่องเทศหลายอย่าง รวมทั้งใบเตยค่ะ

แต่จะว่าไปก็นับว่ายังดี ที่มีข้าวสาร นํ้ามันหอย นํ้าปลา เครื่องแกง  ราคาถึงแม้ว่าจะแพงกว่าที่เคยซื้อหาในไทย แต่ถ้าเทียบกับเครื่องปรุงของญี่ปุ่นแล้วถือว่าไม่แพงหรือบางอย่างจัดว่าถูกด้วยซํ้าตามมาตรฐานญี่ปุ่น อย่างนํ้าปลาหรือนํ้ามันหอยก็จะมีราคาถูกกว่าโชยุที่ปริมาณเท่า ๆ กัน มีทั้งแบบยี่ห้อที่คุ้นเคย หรือยี่ห้อที่ผลิตเพื่อส่งออกไม่เคยเห็นหน้าตาที่ไทยมาก่อน ราคาวัตถุดิบที่ไม่แพงอาจจะเป็นเพราะญี่ปุ่นกับเมืองไทยอยู่ไม่ห่างกันเท่าไหร่ ค่าขนส่งจึงไม่สูงก็ได้นะคะ

วันนี้ต๊ะทำสังขยาชาเขียว ใส่มัชชะแทนใบเตย สีที่ได้จะออกเขียวตุ่นๆ หน่อย ซึ่งต๊ะก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมดูขนมจากมัชชะที่คนอื่นทำสีสันมันถึงสดสวย ลองเปลี่ยนยี่ห้อ เปลี่ยนเกรดก็แล้ว ก็ยังไม่เจอที่ให้สีเขียวสด ๆ สักที ก็ยังคงเป็นปริศนาสำหรับต๊ะต่อไปนะคะ ส่วนเรื่องดับกลิ่นคาวไข่ต้องบอกว่ามัชชะใช้ได้ดีไม่ใบเตย มีกลิ่นหอมแบบเฉพาะ เข้ากับขนมปังนึ่งร้อนๆ อร่อยมากค่ะ สามารถหาซื้อมัชชะได้ตามซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่นะคะ ตอนนี้เข้าใจว่าร้านค้าออนไลน์หลายแห่งก็น่าจะมีขาย หรือถ้ามาญี่ปุ่นก็ง่ายเลย มีขายทุกที่ค่ะ ตลาด ซุปเปอร์ ร้านสะดวกซื้อ หรือแม้กระทั่งร้านร้อยเยน ถ้ามาเที่ยวอย่าลึมซื้อกลับไปทำขนมหรือเครื่องดื่มอร่อยๆ นะคะ

หรือถ้าใครไม่สะดวกจริง ๆ จะใช้มัชชะแบบพร้อมชงก็ได้นะคะ ต๊ะอยากให้การทำอาหารเป็นเรื่องสนุก และไม่เป็นภาระ ก็ปรับเปลี่ยนตามชอบนะคะ

เอาล่ะค่ะตามมาดูสูตรสังขยาชาเขียวที่ต๊ะทำกินกับซาดาโอะ และโคชิดีกว่า อร่อยน้า